SAMIA HENNI

Samia Henni is historica en doet als assistent-professor aan Cornell University onderzoek naar de gebouwde, vernietigde en verbeelde omgeving. Ze is de auteur van het meermaals bekroonde Architecture of Counterrevolution: The French Army in Northern Algeria (2017), de redacteur van War Zones: gta papers 2 (2018), en curator van tentoonstellingen zoals Housing Pharmacology (2020) en Discreet Violence: Architecture and the French War in Algeria (2017-19). Ze behaalde haar doctoraat in architectuurgeschiedenis en -theorie aan de ETH Zürich en doceerde aan Princeton University, ETH Zürich en de Geneva University of Art and Design. In 2021 bekleedt zij de Albert Hirschman-leerstoel aan het Institute for Advanced Studies aan de universiteit van Aix-Marseille (IMéRA); is ze gasthoogleraar aan het Institute of Art History van de Universiteit van Zürich; en Visiting Geddes Fellow aan de Edinburgh School of Architecture and Landscape Architecture.

DEYAN SUDJIC

Deyan Sudjic is criticus en curator, en legt momenteel de laatste hand aan de biografie van Stalins architect, Boris Iofan. Hij is emeritus-directeur van het Design Museum in Londen en hoogleraar Architectuur & Design aan de universiteit van Lancaster. Hij was directeur van de Architectuurbiënnale van Venetië, was de hoofdredacteur van het architectuurtijdschrift Domus en oprichter van het Britse tijdschrift Blueprint. Hij cureerde tentoonstellingen over architectuur en design in Istanbul, Seoel en Kopenhagen, en publiceerde boeken, waaronder The Language of Cities en The Edifice Complex, dat werd vertaald in elf talen. 

SOFIA VON ELLRICHSHAUSEN

Sofía von Ellrichshausen is een Argentijnse architect, kunstenaar en docent. Samen met Mauricio Pezo richtte ze in 2002 de kunst- en architectuurstudio Pezo von Ellrichshausen op, gevestigd in de Zuid-Chileense stad Concepción. Von Ellrichshausen studeerde af aan de Universidad de Buenos Aires, Argentinië. Zij is momenteel docent aan de Cornell University en heeft lesgegeven aan de Harvard University, het Illinois Institute of Technology en de Universidad Catolica in Santiago de Chile. Haar werk is tentoongesteld in de Royal Academy of Arts in Londen, als onderdeel van de permanente collectie van het Art Institute of Chicago en het MoMA in New York, en op de internationale architectuurtentoonstelling van de Biënnale van Venetië, waar ze in 2008 ook de co-curator van het Chileense paviljoen was en in 2018 voorzitter van de internationale jury. Ze ontving de Mies Crown Hall Americas Emerge Prize van de IIT, de Rice Design Alliance Prize, de Ibero-American Architecture Biennial Award en de Chilean Architecture Biennial Award. 

LOUIS LEGER

Louis Leger richtte in 2013 mee het bureau Architectures Sans Titre op in Toulouse. In de praktijk heerst een anoniem kader waarin de individualiteit van elke medewerker of werknemer verdwijnt ten voordele van de expressie van hun collectief werk. In het proactief onderzoek dat het bureau wil toepassen op zijn projecten, zien we een grote bereidheid om mogelijkheden te onderzoeken. BAST was in 2017 laureaat van de ‘Prix Architecture Occitanie’, won in 2017 de prijs ‘Europe 40under40’, in 2018 de ‘Albums des Jeunes Architectes et Paysagistes’ (AJAP) en ontving in 2019 de eervolle vermelding Emerging Architect op de EU Mies Award.

ANNA PUIGJANER

Anna Puigjaner is doctor in de architectuur en medeoprichter van MAIO, een architectenbureau dat werkt rond ruimtelijke systemen die met de tijd variatie en verandering mogelijk maken. Haar persoonlijk onderzoek draait rond een alternatieve huiselijkheid die vaststaande sociale structuren kan hervormen. Momenteel doceert ze aan de Graduate School of Architecture, Planning and Preservation (GSAPP) van Columbia University. Voorheen doceerde zij aan het Londense Royal College of Arts en aan de Barcelona School of Architecture ETSAB/ETSAV – UPC. Naast andere erkenningen werd Anna voor haar onderzoek ‘Kitchenless City’ bekroond met de Wheelwright Prize 2016, Harvard GSD.

KONSTANTINOS PANTAZIS

Konstantinos Pantazis studeerde architectuur en stedenbouw in Athene en aan het Berlage Instituut Rotterdam, waar hij afstudeerde met het collectieve project Brussels – A Manifesto, Towards the Capital of Europe (2007). Hij richtte Point Supreme op met Marianna Rentzou in 2008, na gewerkt te hebben in Londen, Rotterdam, Brussel en Tokio. Naast architectuur behelst het werk van Point Supreme zowel stedenbouwkundige projecten als interieuropdrachten. In 2012 werd Point Supreme door de populaire Griekse krant LIFO opgenomen in de lijst van 20 meest invloedrijke persoonlijkheden in Griekenland en werden hun voorstellen voor de stad getoond op de Biënnale van Venetië onder de titel Made in Athens. Hun werk komt vaak aan bod in lezingen en publicaties, zoals Athens Projects (Graham Foundation Chicago, 2015) en Radical Realities (Divisare, 2017). Momenteel geven zowel Pantazis als Rentzou les aan de Columbia University in New York.

Wetenschappelijk comité

De jury wordt gekozen door het wetenschappelijk comité. Het wetenschappelijk comité bestaat uit volgende personen:

• Kristiaan Borret (Bouwmeester van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest),
• Dag Boutsen (Decaan Faculteit Architectuur en Ontwerp, KU Leuven Campussen Sint-Lucas Brussel en Gent),
• Audrey Contesse (Directeur van het ICA Institut culturel d’architecture),
• Nikolaus Hirsch (Artistiek directeur van het CIVA),
• Pablo Lhoas (Decaan van de Faculteit Architectuur van de ULB La Cambre-Horta),
• Typhaine Moogin (Cellule Architecture – Fédération Wallonie-Bruxelles).
• Bety Waknine en Guy Condé-Reis (Urban.Brussels)
• Lisa De Visscher en Lara Molino (A+)

Publieksjury

Een publieksjury kiest, los van alle categorieën, uit de genomineerden een favoriet project. Het project met de meeste stemmen wint de publieksprijs van de Brussels Architecture Prize.