Osk-ar realiseerde in een voormalig kerkgebouw in Anderlecht de allereerste Tienerschool van België. De architecten zochten voor het specifieke pedagogische project van de school naar een passend ruimtelijk instrumentarium. Pionierswerk, dat het onderwijslandschap in een andere plooi kan leggen.
De kerk, pastorie en bijgebouwen van Sint-Vincentius a Paulo in de Anderlechtse wijk Scheut zijn nu een tienerschool, een school die alleen leerlingen van de derde graad lager onderwijs (5de en 6de leerjaar) en de eerste graad secundair (1ste en 2de middelbaar) verwelkomt. Een tienerschool groepeert de tieners op basis van hun interesses, talenten en vaardigheden. Osk-ar maakte van bij het begin deel uit van het denkteam van de tienerschool om tot een ruimtelijke invulling te komen voor het nieuwe pedagogisch concept.
De architecten ontwierpen een brede, open infrastructuur met flexibele leer- en overlegruimtes. Er zijn geen vaste plekken en afzonderlijke klaslokalen (tenzij voor directie en administratie). Er is één grote ruimte, die weliswaar opgedeeld kan worden voor grote of kleine groepsactiviteiten, of voor individueel werk of begeleiding. Kinderen werken met een laptop, mentors met een whiteboard op wieltjes. Tussenwanden, kasten en ander los akoestisch meubilair – op maat ontworpen door de architecten – zorgen voor een zekere zonering. Het is een evenwichtsoefening tussen overzicht en geborgenheid.
Nabij de ontvangsthal, in het hart van de school, bevindt zich een brede tribune waar men ’s morgens samen de thema’s en de taken van de dag overloopt. Dieper in het gebouw staat een leskeuken centraal. Er is een podiumruimte voor toneelvoorstellingen en een muziekopnamestudio, die door de intimistische sfeer en de gedempte akoestiek ook een geschikte plek is voor een-op-eengesprekken tussen tiener en mentor. In de voormalige kerk, compleet met grote, gekleurde glas-in-loodramen en met marmer beklede steunberen, vind je nu een sportzaal, een polyruimte, een keuken en een barmeubel. Die kunnen – volgens het concept van de brede school – ook buiten de schooluren gebruikt worden voor buurtactiviteiten. In de kerktoren zou een kinderklimmuur kunnen komen.
In dit uiterst dense stedelijke gebied is het puzzelen met speelplaatsen, buitenkamers en patio’s van verschillende grootte en op verschillende niveaus. Beide uiteinden van de schoolsite zijn verbonden door een speelstraat, waarop alle gebouwen eromheen uitgeven. De binnenkoer die verspringt op drie niveaus, is niet alleen de voornaamste speelplaats, maar vormt ook de ruggengraat van de hele site. Maar er zijn ook andere speel-, sport- en ontspanningsplekken in de buitenlucht. Er is een voorplein met patio aan de Ninoofsesteenweg, veilig afgescheiden door een grote boogconstructie. Aan de andere kant van de site, op de dwarse ‘bovenbouw’ – een school voor 15- tot 18-jarigen –, is een gedeeltelijk overdekte speelkooi met een verbluffend zicht over de stad. Op de verschillende daken van het schoolcomplex zie je nu eens een moestuin, dan weer kippen en konijnen.
Het bijzondere pedagogisch concept van de tienerschool heeft tot een typologische verschuiving en een nieuw ruimtelijk instrumentarium geleid. In die zin is de school in Anderlecht veel meer dan zomaar een school van morgen.
