Grue benadert de openbare ruimte op een veelzijdige manier. Het bureau wil verscheidenheid bieden zonder vooraf één enkel gebruik te definiëren of de ruimte voor één bepaalde leeftijdsgroep voor te bestemmen. Deze projecten tasten de dunne grens af tussen een intrusieve en een inclusieve ruimtelijke planning en ontwikkelen een meer gevoelige en open manier van denken, waarin zowel kinderen als ouderen een plaats krijgen.
In eerste instantie gaat het om de volledige herinrichting van drie openbare ruimten, die ofwel onoverzichtelijk ofwel volledig uitgewist raakten. Ze liggen beneden in de Maalbeekvallei, vlak bij het Jourdanplein, en zijn alle drie het resultaat van ingrijpende wijzigingen in het stedelijk weefsel tussen 1965 en 1985.
Het Forte dei Marmi-plein ligt onderaan de Graystraat; de tuin ‘Sorelo’ en de zogenoemde ‘Ranch’ op de Waversesteenweg, ter hoogte van de doorsteek met de Vijverstraat. Ondanks hun strategische ligging (eind- of verbindingspunt), werd voor geen van deze drie een passende oplossing gevonden. Het Duurzaam Wijkcontract Maalbeek wijst op de noodzaak om over de aaneenschakeling van deze verwaarloosde ruimten na te denken en om de aanwezigheid van het water zichtbaarder te maken.
De houding van Grue is stevig, gericht op het publiek en het veelzijdige gebruik dat het verwacht, en gebaseerd op de identificatie van de inherente kwaliteiten van de drie sites. In tegenstelling tot het Jourdanplein, dat de helling volgt, wordt in de drie gevallen de grond rechtgetrokken om plateaus te creëren en worden de randen fijn afgewerkt met enkele treden of een lichte helling om de continuïteit van de paden te verzekeren. De randen worden ook benadrukt door strategisch geplaatst meubilair.
De specifieke kenmerken van de vallei bepalen de keuze voor wilgen, elzen en berken, die het goed doen in een vochtige omgeving. Op de grond zorgen grootbladige vaste planten voor een geruststellende afstand tot de straat. Dit is weer een andere manier om met het begrip ‘rand’ om te gaan: een brede beplante rand waartegen men kan leunen, met de rug naar het verkeer toe, zonder een expliciete afsluiting van de weg.
Hoewel men het project voor het plein tot nader order opschortte, is de Ranch al een jaar opengesteld voor het publiek en werd Sorelo onlangs ingehuldigd. Sorelo, een tuin aan de voet van een flatgebouw, biedt een rustige sfeer. Door zijn ligging aan de kop van het gebouwenblok neemt Ranch een meer dynamische en zichtbare positie in. Het speelplein, een grote module ontworpen door Grue op basis van een achthoek, ligt rond en in de schaduw van een mooie plataan. Een rozig rode muur biedt de aanpalende woningen beschutting en vormt een mooie achtergrond. De grond ernaartoe loopt op.
Verderop wordt de muur een bank die de speelruimte afbakent zonder haar echt af te sluiten. Daaromheen vinden we nog een ander soort meubel: twee modules van gehouwen stenen met ruimte tussen. De twee zitplaatsen, van verschillende aard, staan langs de doorgang maar geven geen zitrichting aan. De mensen zitten dicht bij elkaar zonder elkaar te storen. De soortgelijke meubels bij Sorelo benadrukken de gedeelde identiteit.
De elegante achthoek is ingericht met leuke spelmodules die Grue uit een catalogus met bestaande elementen kiest. Er was niet voldoende budget om zelf speeltuigen te ontwerpen, een prototype te maken en tests te laten uitvoeren om aan de vele normen te voldoen. Maar de oplossing is des te vernuftiger: een meccano-systeem dat eenvoudig oogt maar heel veel variatie mogelijk maakt. De duurzame, goedgekeurde materialen worden gewoon anders toegepast.
De drie leden van het team, zelf ouders van kinderen tussen drie en tien jaar, tekenden met plezier deze geometrische puzzel uit, vertrouwend op de verbeelding van kinderen die er uiteindelijk hun eigen wereld van maken. Er is niets letterlijk aan deze speeltuigen. Het gebruik van één kleur versterkt bovendien de gekozen filosofie. Het koningsblauw wordt gekozen voor de affiniteit, de andere tinten in functie van het assortiment. De zandgele vloer van de ‘valzone’, die er heel licht uitziet op zonnige dagen, vormt een contrast met de grijze bestrating. Op sombere dagen springt vooral het rozerode van de muur/bank eruit.
Bepaalde regelgeving is nodig wat veiligheid, conformiteit en onderhoud betreft, maar kan ook de indruk wekken dat we voortdurend gevaar lopen. Grue heeft een educatieve plek ontworpen waar een onvermijdelijk ongelukje eerder wordt begeleid in plaats van het koste wat kost te willen voorkomen. Het project verdedigt een bepaalde manier van opvoeden, van bewustmaken. De projectleiding stond hier volledig achter en de tachtig kinderen die zich op een woensdagnamiddag op dit plein amuseren, bewijzen dat er niet per se een piratenschip moet staan om ermee te kunnen varen …
